:: اخبار و مقالات::::مقالات::
نقش تجارت الکترونیک در بازاریابی محصولات کشاورزی
یکی از مشکلات چرخه ی تولید محصولات کشاورزی، موضوع بازاریابی و دسترسی به خریدار است که این امر نیز به دلیل پراکندگی مناطق روستایی و دوری آن از مراکز فروش می باشد.
نقش تجارت الکترونیک در بازاریابی محصولات کشاورزی.
یکی از مشکلات چرخه ی تولید محصولات کشاورزی ؛ موضوع بازاریابی و دسترسی به خریدار است که این امر نیز به دلیل پراکندگی مناطق روستایی و دوری آن از مراکز فروش می باشد.
یکی از مشکلات چرخه ی تولید محصولات کشاورزی، موضوع بازاریابی و دسترسی به خریدار می باشد
که این امر نیز به دلیل پراکندگی مناطق روستایی و دوری آن از مراکز فروش می باشد.
از دیر باز عرضه ی محصولات روستایی چه محصولات کشاورزی و دامداری وچه صنایع دستی روستایی از طریق واسطه هایی صورت می گرفت.
گردش جریان محصولات به این صورت باعث می شد که سودمندی روستاییان از تولید محصولات روستایی به حداقل برسد
و واسطه ها بیشترین سود را کسب نمایند. از دیگر معضلات تولید محصولات روستایی، عدم اطلاع کافی از تقاضای بازار است.
در نتیجه گاهی شاهد کمیابی برخی از محصولات در بعضی از سال ها هستیم و گروهی دیگر از محصولات،
مازاد تقاضای بازار عرضه می گردند.
در سالیان اخیر ، فناوری اطلاعات وارتباطات در عرصه ی تجارت، بسیاری از این چالش ها را از پیش رو برداشته است.
از تجارت الکترونیک می توان در توسعه ی بخش کشاورزی وبرای بازاریابی محصولات کشاورزی استفاده نمود،
قابلیت استفاده از اینترنت در عرضه ی محصولات کشاورزی به بازار از مزایای قابل توجه این فن آوری جدید می باشد.
استفاده از مبادله ی الکترونیک اطلاعات به جای روش های سنتی مبتنی بر کاغذ باعث می شود
بین ۲۱ تا ۷۰ درصد در هزینه ی فعالیت های مختلف تجاری صرفه جویی می شود.
به این ترتیب با الکترونیک کردن مبادلات می توان حدوداً میان ۵/۱ تا۵درصد در ارزش مبادلات صرفه جویی کرد.
در کشور ما نیز بنا به ضرورت چند سالی است که بحث استقرار و به کارگیری تجارت الکترونیک در دستور کار دولت قرار گرفته
و امید است تا با مطالعه ی جنبه های متفاوت آن بتوان، گامی مؤثر وبا اهمیت در عرصه ی تجاری کشور برداشت
و از این مزیت رقابتی در جهت شکوفایی اقتصاد کشور، هرچه بیشتر استفاده نمود.
نوشتار حاضر این بحث مهم را در حوزه ی جغرافیایی روستا مورد بررسی قرار می دهد.
تجارت یکی از ضروریات زندگی بشری در طول تاریخ بوده و با شروع زندگی اجتماعی، با آن پیوند خورده است.
در ابتدایی ترین شیوه ی تجارت که به صورت مراجعه ی مستقیم ورودرروی طرفین معامله انجام می گرفت،
خریدار و فروشنده در مکانی مشخص با همدیگر مذاکره می کردند، ابتدا این مبادله در قالب مبادله ی پایاپای بوده،
به این صورت که فروشنده ی محصول بایستی فردی را پیدا می کرد
تا خریدار محصول وی بوده ودر عوض محصول مورد تقاضای فرد مورد نظر را نیز داشته باشد تا مبادله صورت پذیرد.
با ورود سیستم پولی و بانکی به عرصه ی تجارت، این شیوه ی تجارت نیز متحول شد و پول به عنوان وسیله ی مبادله تعیین گردید.
بدین صورت که فروشنده در قبال فروش محصول خود پول دریافت می کرد و می توانست آن ها را درهمان زمان
یا در زمان های آتی جهت محصول مورد نیاز خود صرف نموده ویا آن را پس انداز نماید.
با ورود کاغذ به عرصه ی تجارت، شیوه ی تجارت نیز عوض شد وتجارت از طریق کاغذ ومکاتبه پای گرفت،
این شیوه توانست تا حدودی مشکل شیوه ی قبلی را، که ضرورت حضور فیزیکی جهت رد و بدل کردن اسناد تجاری بود،
حل نماید واین کار را به وسیله ی مکاتبه واز طریق اسناد کاغذی انجام دهد،
اما مشکل هزینه ی زیاد مبادله وصرف زمانی طولانی جهت انجام مبادله هنوز به قوت خود باقی بود.
در سومین شیوه ی تجارت که با اختراع تلفن وورود آن به عرصه ی تجارت متداول شد،
سرعت انجام معاملات تا حدودی افزایش پیدا کرد و همچنین به دلیل کم شدن حجم مکاتبات اولیه،
به دلیل ارتباط تلفنی مقداری از هزینه ها کاهش یافت،
هر چند هنوز مکاتبات اصلی و رد و بدل شدن اسناد از طریق کاغذ بود وحجم زیادی از عملیات را شامل می شد،
چرا که تلفن هنوز نتوانسته بود تا اسناد و اوراق پذیرفته شده را رد و بدل کند وبه دلیل قابل رویت نبودن محصول از طریق تلفن،
هنوز مشکل حضور فیزیکی و هزینه ها وزمان صرف شده در آن کاملاً حل نشده بود، اما اختراع تلفن و ورود آن به عرصه ی تجارت،
تحولی عمیق به وجود آورد واین تغییر و تحول با پدید آمدن اینترنت و رشد و گسترش آن کامل شد
و تجارت را وارد عرصه ی تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات نمود و شیوه ای نو از تجارت را بنیان نهاد،
که بعداً تجارت الکترونیک نامیده شد.
اگر چه این شیوه ی جدید تا حدودی مشکلات شیوه های قبلی تجارت را حل نمود، به دلیل جدید بودن هنوز در مراحل ابتدایی است
و به صورت همه گیر و گسترده در نیامده است، هرچند سرعت رشد وگسترش آن چشمگیر بوده و انتظارمی رود
در آینده ی نزدیک بیشترین حجم تجارت را به خود اختصاص دهد، با این همه، کشورهای پیشرفته نیز هنوز نتوانسته اند
تمامی مبادلات خود را از طریق تجارت الکترونیک انجام دهند ودر پی بسط وگسترش آن می باشند
بازار یابی محصولات کشاورزی
کشاورزان، مصرف کنندگان وواسطه ها از یک نظام بازاریابی منتفع می شوند.
برای کشاورزان، بازاریابی راهی است که محصولات تولید شده را با روش های بهتری به بازار مصرف می رساند.
اطلاعات در باره ی تقاضای بازار برای محصولات کشاورزی در اختیار آن ها قرار داده و زمینه ی در آمدهای بیشتر را پایدار می نماید.
برای مصرف کننده بازاریابی وسیله ای است تا محصولات مورد نیاز خود را با سرعت بیشتر، کیفیت بالاتر و قیمت ارزان تهیه نماید.
برای واسطه ها، که در واقع عواملی مؤثر در انتقال اطلاعات از مصرف کنندگان به کشاورزان و بالعکس می باشند،
اشتغال و درآمد قابل توجهی به وجود می آورد .علایق مختلف این سه گروه موجب می شود تا از یک سو کشاورز
در جست وجوی بازاری با قیمت های بالاتر برای محصولاتش باشد، و از دیگر سو
مصرف کنندگان ضمن در یافت محصولات مورد نظر خود، از سرعت، کیفیت، وقیمت های پایین بهره مند شوند،
و دراین میان واسطه ها نیز با خدماتی که به تولید کننده ومصرف کننده ارایه می کنند وسیله ی کسب معاش خود را به نحواحسن تأمین نمایند.
