تاریخچه کشاورزی به حدود 10000 سال قبل بر می گردد. اگرچه آغاز کشاورزی که گستره عظیمی از سراسر دنیا را در بر گرفته بود ، از قرنها پیش رو به گسترش نهاد ، اما با این وجود گامهای اساسی در کشاورزی را می توان به قرن گذشته نسبت داد .
تاریخچه کشاورزی و اکولوژی کشاورزی.
تاریخچه کشاورزی به حدود ۱۰۰۰۰ سال قبل بر می گردد. اگرچه آغاز کشاورزی که گستره عظیمی از سراسر دنیا را در بر گرفته بود ، از قرنها پیش رو به گسترش نهاد ، اما با این وجود گامهای اساسی در کشاورزی را می توان به قرن گذشته نسبت داد .
به عقیده تاریخ دانان و متخصصان، تاریخچه کشاورزی به حدود ۱۰۰۰۰ سال قبل بر می گردد.
اگرچه آغاز کشاورزی که گستره عظیمی از سراسر دنیا را در بر گرفته بود، از قرنها پیش رو به گسترش نهاد،
اما با این وجود گامهای اساسی در کشاورزی را می توان به قرن گذشته نسبت داد .
در یک قرن گذشته پیشرفتهای چشمگیری در کلیه اصول و راههای کشاورزی از قبیل سیستمهای آبیاری،
کودها و سموم کشاورزی ، اصول تناوب زراعی و … برداشته شد .
کشاورزی مدرن، اصلاح نباتات، کودهای کشاورزی، سموم کشاورزی و کلیه پیشرفتهای تکنولوژیک در عرصه های مختلف کشاورزی
توانست به میزان قابل توجهی باعث گستردگی کشاورزی و افزایش بازدهی شود.
اگرچه در کنار همه این مزایا، کشاورزی، گاه تاثیرات مخرب زیست محیطی نیز داشت.
در برخی از مناطق، انسانها با قطع درختان جنگلها و به امید دستیابی به سطح وسیعی از کشاورزی،
به مرور باعث تخریب محیط زیست شدند وبا اینکار نه تنها باعث از بین رفتن جنگلها شدند،
بلکه با گذشت زمان و رویش مجدد درختان و گیاهان هرز و از دست رفتن قوت زمین،
دست از کشاورزی در آن منطقه کشیده و به مکانی دیگر مهاجرت می نمودند.
یکی از پیشرفتهای نسبی در سالهای اخیر در علم کشاورزی دستیابی به اصول و فنونی است که تا حد زیادی
از چنین تاثیرات مخربی بر محیط زیست جلوگیری نماید. اصول اکولوژی کشاورزی، با درک صحیح از اکوسیستمهای کشاورزی
در مناطق مختلف، به کشاورزی کمک نمود تا بطور صحیح، با شناسایی شرایط محیطی، آب و هوایی،
خاک و سایر عوامل، در هر منطقه به بهترین و ایده ال ترین کشت و زرع در آن منطقه پرداخته شود .
در واقع اکولوژی زراعی، نگاهی همه جانبه به اکوسیستم هر منطقه است. در این سیستم،
مزرعه به مثابه یک مجموعه سیستمی تلقی می شود که محیط و کلیه عناصر ، اعمال و فعالیت ها و روابط بین آنها، حائز اهمیت است.
به طور کلی می توان در این علم ، هدفها را در موارد ذیل خلاصه کرد :
- افزایش فعالیت حیاتی خاک به منظور تامین شرایط مناسب برای رشد بهتر گیاهان
- تنوع ژنتیک زراعی
- بهینه کردن استفاده از مواد مغذی خاک و ایجاد تعادل در آن
- به حداقل رساندن خسارات تشعشات خورشیدی
رعایت این اصول می تواند تاثیرات مفیدی بر قابلیت تولید در هر منطقه زراعی داشته باشد.
علم کشاورزی روشها و تکنولوژیهای متعددی را پیشنهاد می دهد که هر یک از انها می تواند
به بهبود عملکرد کشاورزی و تامین نیازهای محیط زیست کمک شایانی نماید.
- تنوع موقت کشت در هز زمین زراعی می تواند علاوه بر تامین مواد مورد نیاز خاک ، باعث از بین رفتن آفتها ، علفهای هرز و بیماری های زراعی شود.
- سیستم کشت مرکب نیز در این میان می تواند میزان محصول و بازدهی زمین کشاورزی را افزایش دهد.
- کاشت انواع گونه های مرکب و یا خالص حبوبات و گیاهان یکساله ، پای درختان میوه ، می تواند باعث افزایش حاصلخیزی خاک و کنترل بیشتر آفات شود.
پرورش همزمان گیاهان و حیوانات در مزارع و همچینین کشت گیاهان همزمان با درختان نیز می تواند بسیار مفید باشد.