:: اخبار و مقالات::

چرا کشاورزان خراسان رضوی نسبت به کشت گندم بی میل شدند؟

محصولات کشاورزی جزء ارکان اصلی محصولات تولیدی هر کشور است که می‌تواند به معنای واقعی زمینه خودکفایی و عدم وابستگی را فراهم کند.

چرا کشاورزان خراسان رضوی نسبت به کشت گندم بی میل شدند؟

محصولات کشاورزی جزء ارکان اصلی محصولات تولیدی هر کشور است که می‌تواند به معنای واقعی زمینه خودکفایی و عدم وابستگی را فراهم کند.

چرا کشاورزان خراسان رضوی نسبت به کشت گندم بی میل شدند؟
چرا کشاورزان خراسان رضوی نسبت به کشت گندم بی میل شدند؟

 

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، محصولات کشاورزی جزء ارکان اصلی

محصولات تولیدی هر کشور است که می‌تواند به معنای واقعی زمینه خودکفایی و عدم وابستگی را فراهم کند.

درست است که سالیان سال است که به نفت و صادرات آن وابسته هستیم،

اما بی‌انصافی است اگر برخی حرکت‌های مثبت و سازنده شکل گرفته در زمینه کارآفرینی در حوزه کشاورزی را

شاهد نباشیم؛ البته که در این میان برخی از عدم حمایت‌ها دلسردی‌هایی را رقم زده است.

برای مثال گندم یکی از کالا‌های راهبردی در کشورمان است که مستقیماً با امنیت غذایی ارتباط دارد،

اما به دلیل عدم حمایت دولت از گندم کاران در ارائه تسهیلات و وام و همچنین خرید گندم از آنان با قیمتی پایین

سبب شده است تا بسیاری از کشاورزان در کاشت چنین محصول حیاتی و ضروری رغبتی نشان ندهند و

از طرفی به دلیل همین سوء مدیریت و کاهش میزان گندم خوراکی برای سیلو‌های دولت

همه کشاورزان محصولات خود را به سیلو‌ها تحویل دادند، لذا با کمبود گندم بذری مواجه شده ایم.

مسعود شرکت یکی از گندم کاران جوان خراسان رضوی است که در سال گذشته به عنوان کشاورز نمونه

در محصول گندم آبی معرفی شد. او دارای فوق لیسانس مدیریت بین الملل از دانشگاه انگلیس است که

از سال ۸۹ وارد عرصه کشاورزی شده است.

کشاورزی در عرصه کشت گندم شغل اجدادی شرکت است و همین سبب شده است که

به این کار علاقه پیدا کند و به مدت ۱۰ سال است که در این عرصه فعالیت دارد و درآمد خود را از این راه کسب می‌کند.

مسعود شرکت گندم کار خراسان رضوی گفت:

سطح زیر کشت گندم ما ۳۶ هکتار است و ۳۶ هکتار دیگر زمین خود را به کاشت محصولاتی،

چون چغندر، سیب زمینی و ذرت اختصاص داده ایم که با برداشت این محصولات مجدد در همین زمین‌ها هم گندم می‌کاریم.

او افزود:

سالیانه بطور میانگین ۹ الی ۱۰ تن برداشت گندم داریم و از آنجا که گندمی که ما تولید می‌کنیم

بسیار درشت و با کیفیت است لذا بیشتر برای بذر، مورد استفاده قرار می‌گیرد،

اما از سال گذشته به دلیل بی‌رغبتی کشاورزان در کشت گندم، دیگر نیازی به بذر گندم نبود و

کارخانه های بذر هم نمی‌توانستند گندم بذری خود را بفروشند و گندمی برای این کار از ما خریداری نشد.

لذا پس از آن محصول خود را به سیلو‌های دولت برای تهیه نان به فروش می‌رسانیم.

این کشاورز نمونه با اشاره بی‌رغبتی کشاورزان در کشت گندم، ادامه داد:

یکی از دلایل اصلی این بی‌میلی این است که دولت با قیمتی پایین گندم را کشاورزان خریداری می‌کند و

این در حالی است که اصلا به افزایش هزینه‌های کشاورزی توجه نمی‌کند به همین علت کشاورز برایشان صرف نمی‌کند

که با کاشت این محصول کار خود را ادامه دهد.

شرکت بیان کرد:

به علت سوء مدیریت و عدم حمایت از کشاورزان و بی میلی آنان به کشت گندم و مواجه شدن با کمبود بذر،

انبار سیلو‌های گندم دولت با کمبود محصول مواجه شد لذا دولت به یک باره و در عرض سه ماه مجبور شد

قیمت خرید گندم را از کیلویی دو هزار و ۵۰۰ تومان به قیمت ۵ هزار تا ۵ هزار و ۹۰۰ تومان افزایش دهد،

اما اکنون با این شرایط به دلیل اینکه کشاورزان گندم خود را به سیلو‌ها تحویل می‌دهند با مشکل کمبود بذر مواجه هستیم.

او تصریح کرد: جهاد کشاورزی توجهی به کشاورزان ندارد و وامی که به کشاورزان می‌دهد ۱۸ درصد است که

سر مدت یکسال باید باز پرداخت شود و مبلغ وام هم بستگی به سطح زیر کشت و مبلغ پرداختی برای بیمه گندم‌ها دارد.

این گندمکار جوان خراسان رضوی با اشاره به اینکه هر تولیدکننده می‌تواند برای جوانان بسیاری که جویای کار هستند

ایجاد اشتغال کند، تاکید کرد:

ما هم اکنون برای ۲۰ نفر بطور مستقیم ایجاد اشتغال کرده ایم و برای ۵۰ الی ۶۰ نفر هم بصورت فصلی شغل ایجاد کردیم.

شرکت اظهار کرد:

انتظار ما از دولت این است که با توجه به افزایش هزینه‌های کشاورزی از جمله هزینه کارگری، ادوات کشاورزی،

بذر و استهلاک به همان نسبت محصولات ما را خریدار کند تا کشاورز با انگیزه تمام کار کند و

شاهد این نباشیم که کشاورز ما کار تولید را رها کند چرا که این به ضرر دولت تمام می‌شود.

او افزود:

امیدواریم دولت دست کشاورزان را باز نگه دارد و به جای تحمیل فشار روی این قشر موثر در اقتصاد کشور

از آنان جهت پیشرفت کشور در عرصه اقتصادی حمایت کند نه اینکه با سوء مدیریت

سبب شود کشاورزان رغبتی به تولید محصول نداشته باشند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

دکمه بازگشت به بالا