ضرورت کود دهی پتاسیم در گلهای شاخه بریده

ضرورت کوددهی پتاسیم در گلهای شاخه بریده.

پتاسیم نقش کاتالیزوری داشته و در نقل و انتقال مواد، کنترل تبخیر و تعرق، فعالیتهای آنزیمی نقش دارد.

 

نقش پتاسیم در گیاهان

پتاسیم نقش کاتالیزوری داشته و در نقل و انتقال مواد، کنترل تبخیر و تعرق، فعالیتهای آنزیمی نقش دارد.

از نقشهای آن می توان به افزایش مقاومت گیاهان در برابر آفات و بیماریها، کم آبی، تنش های محیطی،‌

بهبود کمی و کیفی، افزایش طول عمر گلهای بریده و تشدید فتوسنتز اشاره نمود

که کمبود آن باعث کاهش گلچه ها و همچنین کوتاهی سنبله گل، تاخیر در گل دهی، و زردی عمومی در برگهای مسن گردد.

علائم کمبود پتاسیم در گیاهان زیستی

علائم کمبود پتاسیم با زرد شدن برگهای قدیمی، توقف رشد و کوچکتر شدن گلها مشخص می شود.

علائم کمبود پتاسیم در میخک بدین صورت نمایان می شود که

از برگهای مسن به صورت تغییر رنگ به نوک برگها، قابل رؤیت می باشد.

در شرایط کمبود، ساقه های گل دهنده تحت تاثیر این کمبود قرار گرفته و در حالت شدید، کاسبرگها زرد می شود.

در گل داوودی ، در اثر کمبود پتاسیم،

رشد بوته ها شدیدا کاهش یافته و برگها قهوه ای و خشک می شوند و در شرایط کمبود شدید،

ساقه گل دهنده خم و شکسته به نظر رسیده و روی بوته آویزان می شود. در گل ژربرا ، علائم کمبود پتاسیم ،

بصورت قهوه ای و برنزه شدن برگهای مسن قابل مشاهده است. در بنت القنسول ، ابتدا رنگ پریدگی در برگها

و به دنبال آن خشکیدگی حاشیه برگها عارض می شود. در صورت تشدید کمبود، تعداد برگهای رنگی به شدت کاهش یافته

و از بازار پسندی بوته ها کاسته می شود. در گل رز کمبود پتاسیم به صورت کلروز و سپس نکروزه شدن حاشیه و نوک برگهای مسن،

رنگ پریدگی شکوفه ها ، کاهش کمیت و کیفیت گل، ‌کاهش مقاومت به سرمازدگی و امراض می باشد.

در گل پامچال، از مهمترین علائم کمبود پتاسیم، کمی رشد و علفی شدن بوته ها، قهوه ای و برنزه شدن حاشیه برگها

و در نهایت سبب کاهش گلدهی می گردد. در گلهای آنتوریم علائم کمبود پتاسیم با زرد شدن برگهای قدیمی

بعد از حذف پتاسیم از برنامه تغذیه آغاز و سپس رشد گیاه متوقف می گردد.

برگهای پائینی زرد و لکه های زرد رنگی بین رگبرگها ایجاد می شود. که به تدریج به لکه های بزرگ نکروزه تبدیل می شوند.

حال آنکه برگهای جوانتر کوچک، باریک و سبز تیره باقی می مانند. تحت این شرایط گلهای تولیدی در اندازه های کوچک تا متوسط می باشند.

در اکثر گلهای زینتی در صورت کمبود پتاسیم برگهای مسن به سرعت حالت خشکیدگی پیدا نموده

و در نهایت متعاقب کاهش شدید پتاسیم، بیش از نصف برگها خشک می گردد.

کمبود پتاسیم در گل لاله عباسی، ‌لکه های سفید متمایل به قهوه ای و شوختگی نوک برگها را به همراه دارد.

بطور کلی کمبود پتاسیم در کلیه گیاهان زینتی،

سبب بد شکلی گلها گردیده و از بازار پسندی آنها به شدت می کاهد.

در اکثر گلهای زینتی از دادن کودهای ازته زیادی مخصوصا در مرحله گلدهی باید پرهیز نمود و در مقابل،

به مصرف کودهای پتاسیمی مخصوصا سولفات پتاسیم اقدام نمود.

چه پتاسیم در اکثر موارد باعث افزایش طول عمر گلهای زینتی می گردد.

در ذیل به شرح مختصری از مصرف متعادل کود به ویژه پتاسیم در افزایش کمی و کیفی گلهای متفاوت پرداخته می شود.

۱- گلایل ( Gladiolus) :‌ گلایل جزء چهار نوع گل اصلی شاخه بریده صادراتی ایران است.

برای ارتقاء کیفیت گل های شاخه بریده به ویژه گلایل، تغذیه پتاسیم دارای اهمیت زیادی می باشد.

مصرف پتاسیم به میزان ۱۸۰ کیلوگرم در هکتار بر اساس آزمون خاک همراه با مصرف بهینه سایر عناصر غذایی،

موجب ارتقاء خصوصیات کمی و کیفی گل از جمله افزایش ارتفاع شاخه گل دهنده(۱۷ درصد) ؛ افزایش قطر ساقه گل(۱۹ درصد) ؛

افزایش وزن پداژه و پداژک در واحد سطح(۷۰ درصد) ؛ افزایش طول عمر گل شاخه بریده( ۱۱/۵ درصد) ؛

و افزایش مقاوت به کم آبی در گلهای شاخه بریده گلایل گردید.

مصرف ۲۷۰ کیلوگرم در هکتار پتاسیم ، موجب اثرات مثبت باقیمانده در تولید پداژه و گل حاصل از آن در سال بع

د از جمله افزایش تعداد پداژه و پداژک در واحد سطح (‌۲۱ درصد ) ؛ افزایش وزن پداژه و پداژک در واحد سطح(۲/۵۴ درصد ) ؛

فزایش طول عمر گل ( ۲۳/۲۶ درصد ) ؛ افزایش تعداد گلچه در گل آذین ( ۸ درصد)؛

افزایش تعداد بوته باقیمانده در کرت (‌۱۷/۳۸‌درصد با مصرف ۵۴۰ کیلوگرم(K2O)) ؛ افزایش ارتفاع شاخه گل (۱۲ درصد با مصرف ۵۴۰ کیلوگرم(K2O))

و افزایش قطر ساقه ( ۷ در صد با مصرف ۵۴۰ کیلوگرم(K2O)) شد.

۲- مریم ( Tuberose) : گل مریم از جمله گل های معطر و مهم شاخه بریده ایران می باشد

که می تواند جایگاه خاصی در امر صادرات و مصرف داخلی داشته باشد. مصرف پتاسیم به میزان ۳۶۰ کیلوگرم در هکتار (K2O)

بر اساس آزمون خاک همراه با مصرف بهینه دیگر عناصر غذایی

موجب ارتقاء صفات کمی و کیفی گل از جمله افزایش ارتفاع شاخه گل ( ۶/۴ در صد)؛

افزایش طول خوشخ گل(۱۸ درصد)؛ افزایش قطر ساقه گل(۱۴ درصد)؛ افزایش تعداد گلچه در گل آذین گل (۱۱/۵ در صد)؛

بهبود وزن پیاز و پیازچه (۱۲ در صد)؛ و بهبود تعداد پیاز و پیازچه (۱۱ درصد) گردید.

۳- داوودی ( Chrysanthemum) : گل داوودی با تنوع وسیع و سازگاری مطلوب آن از جمله گلهای مهم شاخه بریده ایران و جهان می باشد.

با توجه به نیاز بالای این گل به عناصر غذایی از جمله پتاسیم با مصرف ۱۸۰ کیلوگرم در هکتار (K2O)

تاثیرات مثبتی از لحاظ کمی و کیفی گل دارد. از جمله افزایش عمر پس از برداشت گل ( ۱۹ در صد)؛

افزایش تعداد شاخه گل در واحد سطح (۴/۲ درصد) ؛ افزایش وزن ترگیاه (۲۶ درصد) و افزایش قطر غنچه گل (۷ درصد با مصرف ۳۶۰ کیلوگرم (K2O) می شود.

۴- میخک ( Carnation) : یکی از مهمترین گلهای شاخه بریده ایران و جهان محسوب می شود.

مصرف پتاسیم بر اساس آزمون خاک به میزان ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار (K2O) موجب بهبود خصوصیات کمی و کیفی گل می شود.

از جمله افزایش تعداد شاخه در واحد سطح(۹/۵ درصد)؛ و بهبود قطر گل ، عمر پس از برداشت ، ارتفاع ساقه گل ،

تعداد بوته در کرت و قطر غنچه می شود.

۵- جعفری (Marigold) : گل جعفری پا بلند یکی از گلهای شاخه بریده با اهمیت در جهان می باشد

که جایگاه خوبی در تولیدات داخلی و خارجی می تواند داشته باشد. مصرف پتاسیم بر اساس تغذیه بهینه عناصر غذایی

و آزمون خاک به میزان ۲۷۰ کیلوگرم در هکتار (K2O) موجب بهبود خصوصیات کمی و کیفی گل از جمله افزایش ارتفاع شاخه گل( ۱۶/۶ درصد)؛

افزایش قطر گل(۱۹ در صد با مصرف ۳۶۰ کیلوگرم(K2O))و بهبود قطر ساقه گل، (۱۶درصد)می گردد.

۶- آهار (Zinnia) : آهار از جمله گلهای مهم یکساله دارای تنوع و سازگاری مناسب با آب و هوای ایران است.

تغذیه بهینه عناصر غذایی و پتاسیم تا ۵۴۰ کیلوگرم در هکتار (K2O) بر اساس آزمون خاک،

موجب بهبود کمی و کیفی گل از جمله افزایش ارتفاع شاخه گل (۲۰/۵ درصد)؛

افزایش قطر گل )۵/۱۱درصد)؛ و افزایش عمر پس از برداشت(۲۹درصد) می گردد.